Volgens recent onderzoek aan Berkeley Lab zou een proteïne, dat gelinkt is aan de verspreiding verschillende menselijke kankers, een groot potentieel hebben voor het verwijderen van rimpels en huidverjonging.
Als deze belofte stand houdt, zouden op één dag gecontroleerde dosissen van de RHAMM proteïne chirugische ingrepen of inspuitingen met neurotoxines, die heel wat onplezante nevenverschijnselen zoals spierverlamming en verlies van gelaatsexpressie tot gevolg hebben, kunnen vervangen.
Naarmate we ouder worden, worden onderhuidse vetcellen niet enkel kleiner maar ook minder in aantal zodat ze de schade in de epidermis en dermis niet meer kunnen opvullen. Dit resulteert in rimpels en het gaan hangen van de huid.
RHAMM staat voor “Receptor for Hyaluronan Mediated Motility” of “ontvanger voor hyaluronzuur-gemedieerde motiliteit (beweeglijkheid)”. Kort, is het een hyaluronzuurbindend eiwit met beperkte aanwezigheid in normale weefsels en hoge aanwezigheid in gevorderde kankers. Mina Bissell, celbiologe bij Berkeley Lab en een belangrijke autoriteit inzake borstkanker, werkte samen met Eva Turley, professor in de oncologie aan de Universiteit van West-Ontario en autoriteit in weefselpolysacchariden, aan een studie ivm de rol die RHAMM speelt in het reguleren van vetcellen tijdens het herstel van beschadigd weefsel zoals bvb bij een hartaanval, infarcten en snijwonden. Een eerder onderzoek door Turley, die RHAMM ontdekte, toonde aan dat een overexpressie of een te veel van deze proteïne leidde tot een slecht resultaat voor menselijke kankers (maag, darm, rectum en borst).
In de loop van hun studie ontdekten Bissell en Turley dat het blokkeren van de RHAMM proteïne -door zijn gen te verwijderen of door de introductie van een blokkerend reagens- gebruikt kan worden om de aanmaak van vetcellen te stimuleren die door het verouderingsproces zijn verloren gegaan. Terzelfdertijd vermindert het blokkeren van het RHAMM-eiwit ook de afzetting van ongezond diepgeworteld vet.
In tegenstelling tot de neurotoxines (bvb botox) die periodiek moeten worden ingespoten, zou een plaatselijke inspuiting met een RHAMM inhibitor een langdurend opvullend effect zonder spierverlamming te veroorzaken. Dit wil dus zeggen dat er nog steeds gelaatsexpressie is wanneer deze remmende stof in het gezicht wordt ingespoten.
Momenteel zijn er samenstellingen op de markt die de productie van adipocyten of vetcellen stimuleren en onderhuids vetweefsel doen toenemen. Maar deze vetstimulerende factoren verhogen eveneens de aanmaak van diepzittend vet. De studie met muizen, geleid door Bissell en Turley, hebben aangetoond dat het blokkeren van de RHAMM expressie het onderhuids vetweefsel zichtbaar verhoogt terwijl diepzittende vetcellen verminderen. Dit veronderstelt eveneens dat het RHAMM-eiwit blokkeren ook een positief effect heeft op patiënten met obesitas, cardiovasculaire ziekten of diabetis.
Een ander uniek voordeel van RHAMM is dat zijn expressie in normaal volwassen menselijk weefsel beperkt is. Daarom zouden, volgens Turley, anti-RHAMM stoffen een lage giftigheid moeten hebben en gunstig zijn voor patiënten met een tumor of ontstekingsziekten.
Mogelijke toepassingen van deze techniek zouden zijn: rimpelvermindering, facelift, verbeteren van de huid na reconstructieve of cosmetische chirurgie zoals bvb weefseltransplantatie bij brandwonden. Er is ook een gunstig effect vastgesteld op tumors en ontstekingsziekten bij muizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten